Relationele gezinstherapie (RGT) is een kortdurende behandelmethode die onderlinge gezinsrelaties positief beïnvloedt en gedragsproblemen van de jeugdige vermindert.

Relationele Gezinstherapie (RGT) is door de Erkenningscommissie Justitiële Interventies van het Nederlandse Jeugd Instituut beoordeeld als ‘Goed onderbouwd’.

Doelstelling Relationele gezinstherapie (RGT)

Relationele Gezinstherapie beoogt het verminderen van de gedragsproblemen van de jongere waaronder de kans op het plegen van (nieuwe) delicten.

Doelgroep RGT

Relationele Gezinstherapie (RGT) is bedoeld voor jongeren (IQ > 55) in de leeftijd van 12 tot 18 jaar met (ernstige) externaliserende gedragsproblemen (waaronder het plegen van een of meer delicten) en hun gezinnen. Er is sprake van problemen op meerdere gebieden waaronder gezinsrelatie, relaties met leeftijdsgenoten, agressie en problemen op school.
Relationele Gezinstherapie kan als ‘gedragsinterventie’ worden uitgevoerd in het kader van een ‘Maatregel Hulp en Steun’ of ‘GedragBeïnvloedende Maatregel’ (GBM). Een variant is de inzet na verblijf in een Justitiële Jeugdinrichting, waarbij Relationele gezinstherapie wordt ingezet in het kader van een ‘Scholings- en TrainingsProgramma’ of Proefverlof. Hierbij begeleidt Relationele gezinstherapie de jongere en het gezin bij de overgang van een jeugdinrichting terug naar het gezin van herkomst en de samenleving.

Vorm Relationele gezinstherapie (RGT)

Relationele gezinstherapie maakt gebruik van systeemtheoretische, leertheoretische en cognitief-gedragstherapeutische principes en technieken. De therapeut gaat in op de interacties tussen de jongere en gezinsleden en sluit aan op de ‘relationele patronen’ in het gezin: de mate van verbondenheid en de hiërarchie tussen de verschillende gezinsleden. Afhankelijk van de fase waarin het gezin zit en de hoeveelheid risicofactoren (maar minimaal wekelijks) vinden gezinsgesprekken plaats, thuis of op de instelling. Relationele Gezinstherapie bestaat uit 15 á 25 sessies binnen een periode van 3 tot 6 maanden. Een de behandeling bestaat uit 3 fases: (1) Verbinden (2) Veranderen (3) Verbreden.

Inhoud Relationele gezinstherapie (RGT)

In de eerste fase staat het motiveren van het gezin voor verandering centraal. De therapeut investeert in de verbinding tussen met alle gezinsleden en buigt de negatieve interacties om. De negatieve patronen krijgen een nieuwe, positievere betekenis waarin de beste bedoelingen van de gezinsleden worden erkend en waarin duidelijk wordt wat er nodig is om gezamenlijk voor verandering te zorgen. In de tweede fase wordt er gericht gewerkt aan het versterken van een aantal concrete vaardigheden om de negatieve patronen te doorbreken. Veel voorkomende vaardigheden zijn communicatie, samen probleemoplossen, conflicthantering en opvoedingsvaardigheden voor ouders. In de laatste fase wordt het gezin ondersteunt bij het inzetten van de geleerde vaardigheden in andere situaties, ook buiten het gezin. Er wordt een plan van terugvalpreventie opgesteld en de verbinding met externe hulpbronnen wordt versterkt.

Ontwikkeling en onderzoek

Het Kenniscentrum Relationele gezinstherapie is ondergebracht bij PI Research die verantwoordelijk is voor implementatie, onderzoek en doorontwikkeling in samenwerking met de uitvoerende instelling. Kwaliteitsbewaking vindt onder andere plaats via een online database (in BergOp) waarin de behandelintegriteit en uitkomsten wordt gemonitored en verbetert.

Verwijzing en informatie

Er zijn vier instellingen in Nederland die Relationele Gezinstherapie uitvoeren: Hilzijn, Levvel, Opvoedpoli en Accare.

Meer informatie over Relationele gezinstherapie is te vinden op de Relationele-gezinstherapie.nl.