Andere middelen bij ODD/CD zonder comorbiditeit (effectiviteit) Lithium: De resultaten van studies naar de effectiviteit van lithium bij de behandeling van agressie geven geen eenduidig beeld. Drie dubbelblinde studies tonen aan dat lithium effectief is bij de behandeling van agressie bij kinderen en jeugdigen (Turgay et al., 2009; Campbell e.a., 1984; Campbell e.a., 1995; Malone e.a., 2000). Een dubbelblinde trial bij opgenomen adolescenten met CD was echter negatief (Rifkin e.a., 1997) en een gecontroleerde studie met een poliklinische populatie was ook negatief (Klein, 1991). Verder beperkt de veiligheid van lithium de toepasbaarheid. Carbamazepine: Een dubbelblinde studie bij 22 jongeren met CD, solitaire agressieve type, liet geen effect zien van carbamazepine (Cueva e.a., 1996). Ook in een andere studie (Connor et al., 2006) werd geen effect gevonden van carbamazepine vergeleken met het placebo. Valproaat: In het onderzoek van Donovan e.a (2000) werd aangetoond dat valproaat effectief is voor de beïnvloeding van explosief gedrag en stemmingslabiliteit bij kinderen met ODD/CD (Donovan e.a., 2000). Maar dit onderzoek was niet gecontroleerd. In een andere wel gecontroleerde studie werd dit resultaat niet gevonden. In een gerandomiseerde gecontroleerde klinische trial van Steiner et al. (2003) wordt gesuggereerd dat de verbetering in impulscontrole en zelfbeheersing mogelijk afhankelijk kan zijn van de dosis. De steekproef bestond uit jongens (M=16) die voldeden aan de DSM-IV criteria voor CD met minimaal één strafrechtelijke vervolging. Guanfacine: Sinds 1 november 2016 Is guanfacine in Nederland geregistreerd voor de behandeling van ADHD. Met betrekking tot de effecten van guanfacine op comorbide ODD/CD beschrijven twee RCT studies kleine (Wilens e.a., 2012) tot matige effecten (Connor e.a., 2010). TagsBehandeling Praktijkstandaard