Dit proefschrift beschrijft de klinische relevantie van het onderscheid tussen proactieve en reactieve agressie bij adolescenten met agressieproblemen.

Deze subtypes blijken met name relevant te onderscheiden op mate van ernst; proactieve agressie komt alleen voor in combinatie met reactieve agressie bij adolescenten met klinische vormen van agressie. Daarnaast werden voorspellende variabelen in kaart gebracht om zo de behandelrespons van een Cognitieve Gedragstherapie (Aggression Replacement Training) bij adolescenten te optimaliseren. ART kan zowel proactieve als beide vormen van reactieve agressie significant verminderen, voor adolescenten met CU-traits (kille, emotieloze trekken) is er echter aanvullende behandeling nodig. Er dient bij behandeling rekening gehouden te worden met het intelligentieniveau van de adolescent, aanwezigheid van cognitieve misinterpretaties en voorzichtigheid is geboden om adolescenten met verschillende niveau’s van agressie samen te voegen. Daarnaast lijken tekortkomingen in emotieherkenning en ‘hot’ executieve functies (zoals gevoeligheid voor directe beloning en risico nemend gedrag) voorspellend voor minder afname van agressie na het volgen van ART.

Over de promovendus

Kirsten Smeets (1987) studeerde Ontwikkelingspsychologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en behaalde haar Masterdiploma in 2010. Bovenstaand promotieonderzoek voerde ze uit bij Karakter Kinder- en Jeugdpsychiatarie, binnen het Donders Center for Cognitive Neuroscience. Momenteel is ze werkzaam als GZ-psycholoog in opleiding bij de afdeling psychiatrie van het UMC Utrecht.