Dit proefschrift onderstreept het belang van cliëntgerichte communicatie in de psychosociale zorg voor adolescenten met emotionele en gedragsproblemen.

Cliëntgericht communiceren betekent dat hulpverleners hun communicatie afstemmen op de behoeften van individuele cliënten. Jongeren en hun ouders hebben verschillende communicatiebehoeften en wanneer hulpverleners daar niet aan tegemoetkomen heeft dat een negatieve invloed op de uitkomsten van het zorgproces. Jongeren die de communicatie anders ervaren dan zij zouden willen, participeren minder en leren minder en hun problemen nemen minder af dan bij jongeren van wie de ervaringen wel overeenkomen met wat zij belangrijk vinden. Dit proefschrift laat ook zien dat hulpverleners specifieke en doelgerichte communicatiestrategieën hanteren. Om positief gedrag van cliënten te bekrachtigen kunnen zij bijvoorbeeld een specifieke communicatiestrategie gebruiken waarbij zij een compliment combineren met een motivatie voor het geven van dat compliment. Ook beschikken hulpverleners over verschillende strategieën om te reageren op ‘ik weet het niet’ – antwoorden van jongeren. Dit type antwoord wordt in professionele handboeken wel beschreven als niet-coöperatief gedrag dat vermeden moet worden. Hulpverleners gaan echter ook op andere manieren met deze antwoorden om. Soms gebruiken zij deze zelfs als een startpunt voor een therapeutische interventie om, samen met de cliënt, te komen van een staat van ‘niet weten’ naar een staat van ‘weten’. De bevindingen van dit onderzoek hebben implicaties voor praktijk, onderwijs en beleid. Communicatie die beter op de cliënt is afgestemd blijkt samen te hangen met positievere uitkomsten in de psychosociale zorg voor adolescenten. Dat biedt kansen voor betere zorg voor een kwetsbare groep jeugdigen.