Kirsten Hauber besteedt in haar proefschrift aandacht aan adolescenten met persoonlijkheidsstoornissen en onveilige hechting. 

De overgang van lagere naar middelbare school markeert voor deze jongeren vaak de start van een veelvoud aan psychische problemen zoals depressie, laag zelfbeeld, niet-suïcidale zelfbeschadiging (NSSI), suïcidale gedachten en acties, en interpersoonlijke problemen met familie,vrienden, school, werk en soms justitie.

Deze misschien wel moeilijkste doelgroep in de jeugd-ggz herken je in maatschappelijke debatten direct: een indringend voorbeeld van een suïcide of aandacht voor zelfbeschadiging laat de kwetsbaarheid van deze adolescenten zien en onderstreept tegelijkertijd de maatschappelijke onmacht. Het is vervolgens opvallend te noemen dat juist deze doelgroep in wetenschappelijk onderzoek vaak wordt buitengesloten.

Het doel van dit proefschrift is zowel het onderzoeken van persoonlijkheidsstoornissen, onveilige gehechtheid en NSSI in de adolescentie als het onderzoeken van de therapeutische factoren gerelateerd aan uitval en behandeluitkomsten van intensieve psychotherapie voor deze problemen. Wat leert dit onderzoek ons over persoonlijkheidsstoornissen, onveilige hechting en NSSI bij adolescenten? Hoe kan de geestelijke gezondheidszorg voor klinische
adolescenten met deze problemen worden verbeterd? Welk verder onderzoek wordt aanbevolen?