Tics komen relatief veel voor bij kinderen, zeker op de basisschoolleeftijd. Vaak zijn ze tijdelijk (enkele weken tot maanden) en weinig opvallend aanwezig. Niet in alle gevallen zijn kinderen en hun ouders zich ervan bewust dat ze tics hebben en de tics zijn ook niet altijd aanwezig in de behandelkamer. Daarom moet altijd actief naar het voorkomen van tics gevraagd worden. Hierbij moet altijd goed worden uitgelegd wat onder tics wordt verstaan, en kunnen ook voorbeelden van tics worden genoemd. In de algemene bevolking heeft het woord tics namelijk soms de betekenis van bijzondere gewoonten of interesses. Diagnostiek van ticstoornissen is veelal betrekkelijk eenduidig en kan vaak goed plaatsvinden binnen algemene instellingen voor jeugd GGZ. Ook kan de diagnose door kinderartsen of (kinder)neurologen worden vastgesteld. In Nederland bestaan diverse centra gericht op ticstoornissen bij kinderen en jongeren: binnen Accare Kinder- en Jeugdpsychiatrie in Groningen, Yulius in Barendrecht, Lucertis en Youz in Rotterdam, Levvel in Amsterdam en ticXperts (online). Voor volwassenen: HSK Expertise Tics, PsyQ Nijmegen en Den Haag (ook middels beeldbellen) en ticXperts (online). Ook zijn er een aantal gespecialiseerde neurologen werkzaam in diverse ziekenhuizen, waaronder het HAGA ziekenhuis Den Haag/Zoetermeer en ZGT Almelo/Hengelo. Een compleet overzicht van behandelaren met expertise op het gebied van Tourette kan worden gevonden op de website van Tourette Netwerk. Bij het onderzoek van kinderen en jongeren met ticstoornissen is het belangrijk om oog te hebben voor het in kaart brengen van comorbiditeit. Vooral Attention Deficit – Hyperactivity Disorder (ADHD), Obsessief-compulsieve stoornis (OCS), Autisme Spectrum Stoornis (ASS) en angst- en stemmingsstoornissen komen relatief vaak voor in combinatie met ticstoornissen. Voor de diagnostiek daarvan verwijzen wij naar de desbetreffende protocollen. In 2022 zijn geüpdatete Europese richtlijnen voor de diagnostiek en behandeling van het Tourette syndroom verschenen in het tijdschrift European Child and Adolescent Psychiatry (ECAP). De richtlijnen zijn geschreven door de European Society for the study of Tourette’s syndrome (ESSTS). U kunt de richtlijn Assessment online vinden. Wel of niet classificeren: hoe maak je een goede afweging? Professionals hebben vaak met dit dilemma te maken. Vooral als je werkt met kinderen en jongeren die nog in ontwikkeling zijn. Om deze afweging goed te kunnen maken, heb je kennis nodig over het verschil tussen diagnose en classificatie, en over het nut en de risico’s van classificaties. En als je besluit om niet te classificeren, welke alternatieven kun je dan inzetten? Lees hier meer over hoe je een goede afweging maakt tussen wel of niet classificeren Online scholing DSM-5 Accare: Tics TagsDiagnose Praktijkstandaard