Bij de meerderheid van de kinderen en jongeren met een ticstoornis, zoals TS, gaan deze gepaard met bijkomende klachten en/of stoornissen. Deze kunnen veel hinder opleveren en zijn vaak meer tot last dan de tics zelf. Met name aandachtsproblemen met hyperactiviteit (ADHD) en dwang (obsessieve compulsieve stoornis, OCS) komen voor (Hakimi et al., 2022; Hirschtritt et al., 2015; Robertson, 2008; Robertson et al., 2017). Garcia-Delgar en collega’s (2021) benoemen een prevalentiecijfer van 50%.
Ook internaliserende problemen (angst en depressie) en problemen in sociale vaardigheden komen vaak voor bij ticstoornissen. Mogelijk treden de depressieve gevoelens en angstklachten mede op als gevolg van de ticstoornis en de last die jeugdigen hiervan ondervinden (Abbasi et al., 2023). Tics kunnen ook samengaan met een autisme spectrum stoornis (ASS) (Baron-Cohen et al., 1999). Echter tics, stereotypieën en rigide gedragspatronen kunnen soms moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn (Darrow et al., 2017).

Daarnaast komen slaapproblemen en spraak-, lees- en schrijfproblemen vaker voor bij jeugdigen met een ticstoornis (Hakimi et al., 2022; Hirschtritt et al., 2015).