Bij de chronische inslaapstoornissen is er meestal sprake van verkeerd geleerde associaties. Ook zijn er soms verkeerde verwachtingen bij ouders t.a.v. het slapen (bijvoorbeeld: kinderen horen gedurende de nacht niet wakker te worden). Eenvoudige slaaphygiënische adviezen vormen dan ook de eerste stap.

Gedragstherapeutische interventies zijn het beste onderbouwd bij insomnia bij kinderen (6-12 jaar) en jongeren (vanaf 12 jaar) en worden ingezet als eenvoudige slaaphygiënische adviezen niet hebben gewerkt. Medicatie kan een enkele keer de start van een gedragstherapie ondersteunen. Dan is de belasting van het gezin soms extra hoog omdat negeren van wakker gedrag wordt gevraagd.

Bij langer durende insomnia is er, na gedragsinterventies, een plaats voor medicatie.

Kortdurende inslaapproblemen kunnen optreden bij veel stress. Medicatie kan dan geïndiceerd zijn om kind en gezin ‘op de been’ te houden. Er is dan wellicht meer een anxiolytisch dan een hypnotisch effect nodig.