A. Persisterend eten van niet voor consumptie geschikte stoffen gedurende een periode van ten minste één maand. B. Het eten van niet voor consumptie geschikte stoffen past niet bij het ontwikkelingsniveau van de betrokkene. C. Het eetgedrag maakt geen deel uit van een cultureel geaccepteerde gewoonte of sociale norm. D. Indien het eetgedrag voorkomt in de context van een andere psychische stoornis (zoals een verstandelijke beperking, een autismespectrumstoornis of schizofrenie), een somatische aandoening of een zwangerschap, is het ernstig genoeg om afzonderlijke aandacht te rechtvaardigen. In de differentiaal diagnostiek moet onderscheid gemaakt worden met de nagebootste stoornis en zelfbeschadigend gedrag in het kader van een persoonlijkheidsstoornis, waarbij mensen met opzet vreemde voorwerpen nuttigen met als doel somatische symptomen te veroorzaken. Online scholing DSM-5 Accare: Voedings- en eetstoornissen TagsDiagnose Praktijkstandaard