Het delier dat zich voor kan doen bij zeer hoge koorts, in de volksmond ook wel ‘ijlen’ genoemd, is voor veel mensen een bekend verschijnsel. In het Latijn wordt het delier een ‘delirium’ genoemd. Het delier is een neuropsychiatrische stoornis die wordt veroorzaakt door een onderliggend lichamelijk lijden. Het delier is vooral een bekend fenomeen bij ernstig zieke volwassen en geriatrische patiënten, maar minder bekend als probleem bij ernstig zieke kinderen (Flaherty e.a., 2007; Schieveld, 2008).

In de eerder verschenen richtlijnen over het delier ontbrak een gedeelte over kinderen. Vanuit de landelijke werkgroep van kinder- en jeugdpsychiaters werkzaam in de consultatieve dienst, werd het specifieke deel over delier bij kinderen als een gemis ervaren en is het idee ontstaan een richtlijn pediatrisch delier te schrijven. In 2014 is de multidisciplinaire richtlijn pediatrisch delier verschenen (NVvP, 2014). De werkgroep van deze richtlijn bestond uit kinder- en jeugdpsychiaters, kinderartsen/intensivisten, een kinderneuroloog en -anesthesist, een verplegingswetenschapper en een verpleegkundig onderzoeker.