Betrouwbare kennis over psychische problemen bij kinderen en jongeren

Zoeken
Generic filters
Exact matches only

Diagnose stellen bij adolescenten

DSM-5 criteria

De diagnose genderdysforie bij adolescenten en volwassenen wordt volgens de DSM-5 (American Psychiatric Association, 2013) vastgesteld indien de volgende criteria aanwezig zijn:

A. Een duidelijke incongruentie tussen het ervaren/geuite gender en het toegewezen gender; gedurende minstens zes maanden, wat blijkt uit minstens twee van de volgende kenmerken:

  • Een duidelijke incongruentie tussen het ervaren/geuite gender versus de primaire en/of secundaire geslachtskenmerken.
  • Een sterk verlangen om de eigen primaire en/of secundaire geslachtskenmerken niet te hebben, vanwege de duidelijke incongruentie met de ervaring/expressie van het eigen gender.
  • Een sterk verlangen om de primaire en/of secundaire geslachtskenmerken van het andere gender te hebben.
  • Een sterk verlangen om van het andere gender te zijn (of van een gender dat afwijkt van het toegewezen gender).
  • Een sterk verlangen om als iemand van het andere gender te worden behandeld (of van een gender dat afwijkt van het toegewezen gender).
  • Een sterke overtuiging de kenmerkende gevoelens en reacties van het andere gender te ervaren (of van een gender dat afwijkt van het toegewezen gender).

B. De aandoening gaat gepaard met klinisch significante lijdensdruk of beperkingen in het sociale of beroepsmatige functioneren of in het functioneren op andere belangrijke terreinen.

Procedure

De diagnostiek bij adolescenten met genderincongruente gevoelens lijkt op de diagnostiek van volwassenen met genderincongruente gevoelens. Een verschil met de diagnostiek bij kinderen is dat bij de diagnostiek van adolescenten de inhoudelijke thema’s meer gericht zijn op de lichamelijke ontwikkeling en seksualiteit. De eerste fase in de diagnostiek richt zich op het vaststellen van de diagnose en breder functioneren van de jongere. Wanneer er sprake is van genderdysforie kan er daarna overwogen worden om met puberteit remmende behandeling te starten. Dit hoeft niet altijd de eerste stap te zijn, als er bijvoorbeeld andere problemen spelen of er onvoldoende sociale steun is zal hier vaak eerst zorg voor worden opgestart (Steensma e.a., 2018). Een groot verschil met diagnostiek bij kinderen is dat veel adolescenten een uitgesproken wens hebben tot een medische geslachtsbevestigende behandeling.