Auteurs: J. Noorloos, C. Huijgen en J. Hutsebaut

Beperkingen bij de diagnostiek en indicatiestelling bij adolescenten met BPS

Deze richtlijn geeft aanwijzingen voor het stellen van een categoriale diagnose, maar die wijze van kijken naar psychopathologie heeft duidelijke beperkingen (Tromp, 2010). De auteurs willen er op wijzen dat voor het opstellen van een individueel afgestemd behandelplan bij adolescenten met BPS aanvullende diagnostiek noodzakelijk is. Daarom worden ook dimensionele maten en andere diagnostische middelen voorgesteld.
De aanbevelingen voor diagnostiek zijn zoveel mogelijk a-theoretisch, dus onafhankelijk van het theoretische behandelmodel waarvoor gekozen wordt. We hopen dat ze daardoor breed toepasbaar zijn, want het is wenselijk dat gegevens over persoonlijkheidsstoornissen bij jongeren meer vergelijkbaar worden dan momenteel het geval is. Uitkomsten van studies naar specifieke behandelmodellen kunnen beter in een breder kader geplaatst worden als er overeenstemming is over een aantal diagnostische procedures en instrumenten. In deze richtlijn worden daarom geen voorstellen gedaan voor theoretisch gestuurde diagnostiek, bv. het in kaart brengen van mogelijkheden tot mentaliseren (MBT: Bateman en Fonagy, 2006) of het inschatten van het aandeel van klassieke of operante conditioneringsprincipes in een concrete crisissituatie (DGT, zie Miller e.a., 2007).

Professionals verschillen in hun ervaring met en kennis over deze doelgroep en komen op verschillende momenten in contact met borderline cliënten en hun verwijzers of behandelaars. Afhankelijk van de cliënt, diens problematiek en hulpverleningsgeschiedenis is andere diagnostiek nodig. Getracht is om voor de verschillende fasen in het diagnostisch proces concrete hulpmiddelen aan te reiken. Het is aan iedere professional om hierin eigen afwegingen te maken.