Van een bipolaire stoornis spreekt men wanneer er tenminste sprake was van één manische episode. Deze wordt gekenmerkt door een “abnormale en voortdurend verhoogde, expansieve of prikkelbare stemming, gedurende tenminste een week”. Daarnaast dient een aantal symptomen aanwezig te zijn, zoals afgenomen behoefte aan slaap, spreekdrang, ongeremde koopwoede of seksuele indiscreties. Bij jeugdigen is in driekwart van de gevallen een depressieve episode voorafgegaan aan een manische (of hypomane) episode. In de helft van de gevallen is er sprake van een psychose. Bij jeugdigen met een bipolaire stoornis is de kans op suïcidepogingen aanzienlijk.