Tics ontstaan door een deels verstoorde werking van de hersenen: mensen die een tic hebben, kunnen hier niks aan doen. Mensen zijn nooit zelf verantwoordelijk voor het hebben van tics.

Tics zijn voor een groot deel aangeboren: het zit deels in de genen. Tics komen vaker in families voor. De kans dat een broertje of zusje van een kind met een ticstoornis ook tics krijgt is 15 keer hoger dan bij andere kinderen. Hoe het precies werkt weet men echter nog niet. Op dit moment zijn er verschillende opvattingen en aanwijzingen over de werkelijke oorzaak. Er zijn in ieder geval nog geen specifieke genen gevonden die tics veroorzaken. Het lijkt dan ook een combinatie te zijn van erfelijkheid en omgevingsfactoren. Denk daarbij aan: moeilijkheden bij de bevalling, een laag geboortegewicht en psychosociale stress. Deze factoren, gecombineerd met een gevoeligheid voor het ontstaan van tics, kunnen leiden tot een tic-stoornis. Over de rol van infecties in het ontstaan van tics is er nog geen duidelijkheid in de wetenschap.