Betrouwbare kennis over psychische problemen bij kinderen en jongeren

Zoeken
Generic filters
Exact matches only

Nieuws

Van onderzoek naar praktijk: de plannen van Manon Hillegers

Portret Prof. Dr. Manon Hillegers By Creative Desk 1308 1x1

De Wetenschappelijke Raad van Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie heeft een nieuwe voorzitter: Manon Hillegers. Manon neemt het stokje over van Wouter Staal, die zich de afgelopen 6 jaar actief heeft ingezet als voorzitter.

Manon is Kinder- en Jeugdpsychiater, hoogleraar en hoofd van de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie en Psychologie in het Erasmus Medisch Centrum. Momenteel is Manon president-elect van de Europese Society van kinder- en jeugdpsychiatrie
(ESCAP) en per juni 2027 zal zij tijdens het ESCAP-congres in Athene de rol van president van ESCAP overnemen.

Vanuit haar brede ervaring in onderzoek en internationale samenwerkingen wil ze graag bijdragen aan hoe wetenschappelijke kennis beter kan worden vertaald naar de praktijk. “Ik kijk ernaar uit om me daar, samen met de Wetenschappelijke Adviesraad, voor in te zetten. Zowel in Nederland als daarbuiten”, vertelt Manon.

Sterke basis, maar versnipperd

De onderzoeksbasis in Nederland is volgens haar erg goed. “Als ik aan internationale collega’s vraag waar Nederland bekend om staat in de kinder- en jeugdpsychiatrie, gaat het vaak over de grote cohorten die we hebben en vooral ook over het longitudinaal onderzoek waar Nederland sterk in is. We zijn een klein land, waarin we grote groepen relatief makkelijk kunnen werven en ook langdurig blijven volgen.”

Tegelijkertijd ziet ze ook uitdagingen. “Nederland is denk ik erg versnipperd. We beschikken over veel kennis, maar die zit vaak verstopt in verschillende organisaties. Het zou mooi zijn als we de krachten bundelen en gezamenlijke thema’s formuleren.”

Kennis toegankelijker maken

Manon ziet het kenniscentrum als een plek die hierin kan helpen. “Nu wordt het vooral geraadpleegd als digitaal platform met informatie over meetinstrumenten en psychopathologie, maar eigenlijk kunnen we veel meer betekenen. Door kennis toegankelijker en zichtbaarder te maken, kan het veld er echt van profiteren.” Daarom wil ze zich inzetten om het achterveld meer te betrekken bij wetenschappelijk onderzoek en de inzichten die al klaar zijn voor implementatie in de klinische praktijk. “Veel resultaten blijven nu in wetenschappelijke artikelen hangen, die de gemiddelde hulpverlener niet leest. Pas jaren later komen ze via richtlijnen of handreikingen in het veld terecht. Nederland mag trots zijn op zoveel wetenschap én op het netwerk dat deze kennis direct bij de mensen brengt die ermee werken”, zegt ze.

Internationaal perspectief

Naast haar rol in Nederland kijkt Manon ook over de grenzen: “Als president-elect van ESCAP en vanuit mijn rol als voorzitter van de academic division, kan ik het veld in Europa verbinden en het Europese programma dichter bij het werk van Nederlandse professionals brengen. Ik denk dat we breder moeten kijken dan alleen Nederland en zo bruggen kunnen slaan tussen het Europese kinder- en jeugdpsychiatrische veld en het dagelijkse werk van de kinder- en jeugdpsychiatrie in Nederland.”

Focus en samenwerking

Om dit te bereiken wil ze eerst samen met de Raad een duidelijke agenda opstellen. “We moeten samen bepalen waar we onze energie op richten”, zegt ze. Tegelijkertijd werkt ze met het bestuur aan een visie die de rol van de Raad duidelijk afbakent. “Zo ontstaat er focus, weten alle betrokkenen waar de Raad wél en niet over gaat en kan de beschikbare kennis effectiever naar het veld worden gebracht.”

“Waar ik het meeste naar uitkijk? Een verbindende rol waarin ik de Wetenschappelijke Raad en het veld van de jeugdpsychiatrie dichter bij elkaar kan brengen. Ik wil partijen laten samenwerken en de juiste koppelingen leggen, bijvoorbeeld met de ESCAP, het voorjaarscongres van de NVvP of het NJI. Het mooie is dat iedereen zijn eigen identiteit behoudt, maar we samen wél meer kunnen bereiken. Zo kan kennis echt de weg vinden naar de mensen die ermee werken en uiteindelijk verschil maken voor kinderen en jongeren”, sluit Manon af.