In een serie podcasts zoekt jeugdhulpbeweging StroomOP uit hoe de hulp aan kinderen, jongeren en hun ouders beter kan. Wat is ervoor nodig om complexe problemen zoveel mogelijk vóór te blijven? Hoe kunnen professionals samenwerken bij de organisatie van ondersteuning en zorg? En wat helpt jongeren en hun ouders om de hulp te vinden die ze nodig hebben?

In zes afleveringen vertellen 12 bevlogen jeugdhulpverleners hoe de hulp eerder, beter, passender en liefdevoller kan en wat ‘stroomopwaarts werken’ mogelijk maakt. Wetenschapsjournalist Malou van Hintum presenteert de podcast.

Aflevering 6: Hoe kunnen professionals beter samenwerken in crisissituaties?

Juist in crisissituaties is het belangrijk als hulpverleners elkaar goed en snel kunnen vinden, maar dat is zo eenvoudig nog niet. Dat begint al bij de definitie van een crisis, maar ook begrippen als risico’s, veiligheid en diagnostiek betekenen voor psychiaters als Jeroen Steenmeijer iets anders dan voor de jeugdbeschermers die Maartje Snelders coacht.

Wat ook niet helpt, is dat beide beroepsgroepen hun eigen verwachtingen hebben over elkaar, hun eigen perspectief op de kwestie, en ook hun eigen wettelijke kaders waarbinnen ze moeten werken. Zo krijgt een jeugdbeschermer bijvoorbeeld de juridische opdracht om binnen een bepaalde termijn behandeling te regelen, maar wat als er geen passende plek beschikbaar is, of er een aanbod nodig is dat niet bestaat?

Checken of je elkaar goed begrijpt is dan heel belangrijk, en ook: nooit vergeten dat je allebei het beste wilt voor de betreffende jongere. Jeroen: ‘Dat we het gesprek met elkaar voeren, is al vooruitgang.’ Maartje: ‘Ik zeg altijd: houding komt voor inhoud.’

Aflevering 1: Professionele nabijheid

Inleven in jongeren en kunnen meebewegen, maar hoe dan?

Nabijheid is er zíjn, tussen de jongens en meiden, op een professionele manier, vertellen gasten Halil Osman (jeugdzorgwerker) en Eva Mulder (programmaleider Academische Werkplaats Risicojeugd). Je hebt er specifieke kennis voor nodig, vaardigheden en aanleg. Maar professionele nabijheid is geen onemanshow; de hele organisatie moet ervan doortrokken zijn.

Aflevering 3: Gezinsgericht en integraal werken in de jeugdhulp

Het hele gezin is cliënt

Bij integraal werken vormen alle hulpverleners rondom een gezin samen één team. Het doel is om met elkaar – hulpverleners, ouders en kinderen  – te onderzoeken wat het gezin nodig heeft. Hoe kunnen hulpverleners met hun eigen identiteit, taal en competenties bijdragen? Waar schuurt het, wat levert synergie op? Ingewikkeld? Best wel. Maar heel erg de moeite waard, blijkt uit het gesprek tussen Sarah Soenen en Frederieke Koop.

Aflevering 4: Hoe voorkomen we een jungle van instanties?

En hoe kunnen we het zó inrichten dat alle kinderen de zorg krijgen die ze nodig hebben?

De JeugdzorgPlus is bedoeld voor kinderen en jongeren met complexe problemen, die een gevaar vormen voor zichzelf en/of hun omgeving. Zijn alle spoedplaatsingen – driekwart van de binnenkomers – wel echt nodig? Nee, denken Sandra Kortekaas, jeugdpsycholoog in een Ouder en Kind Team in Amsterdam en Niels ter Huurne, kinder- en jeugdpsychiater bij een jeugdzorgplus-aanbieder. Het voortraject moet beter, betogen zij. En het natraject ook. Want kinderen die instromen in de JeugdzorgPlus, zullen ook weer uitstromen.

Aflevering 5: Hoe kunnen jeugdhulpprofessionals in een wijkteam goed samenwerken met belangrijke naasten?

Een naaste – oma, broer, vriend, buurvrouw – kan als ‘informeel steunfiguur’ of JIM (Jouw Ingebrachte Mentor) een brug slaan tussen hulpvragers en hulpverleners. Wat is er nodig om dat tot een succes te maken? Saadeldin vertelt hoe het is om als broer én als JIM betrokken te zijn bij zijn zus: ‘Als broer reageer ik emotioneler, als JIM kijk ik wat belangrijk en veilig is.’ En Anne licht toe hoe zij als hulpverlener contact houden vooropstelt, en vragen en zorgen voorlegt aan hulpvrager en steunfiguur. ‘Het is essentieel dat je het regelmatig over de samenwerking hebt.’

Ook interessant

Beluister de eerste serie van de StroomOP Podcast

Meer nieuwsberichten van het Kenniscentrum