Hoe kunnen we praktijk nog meer verbinden met wetenschap? En hoe zou dat er in 2030 uit kunnen zien? Ramón Lindauer, hoogleraar Amsterdam/UMC en bestuurslid van het Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie, en Maya Hofhuis, orthopedagoog-generalist, doen hun woord in het interview met NVO.

Maatwerk

Er zijn nu nog veel overkoepelende behandelingen met bijbehorende bijscholing, licenties en terugkomdagen. Lindauer ziet een toekomst voor zich waarin de zorgprofessional een brede opleiding krijgt in werkende mechanismen (common elements) van deze behandelingen. Op deze manier kijken naar een hulpvraag, geeft zo de vrijheid om evidence-based te werken. Maatwerk in plaats van denken vanuit bestaande, veralgemeniseerde instrumenten tussen het ‘aanbod aan de voorkant’, aldus Hofhuis.

Voor- en nadelen van labels

Lindauer en Hofhuis spreken over de voor- en nadelen van het geven van een label aan kinderen, versterking van het ouderschap. Volgens Lindauer kan het classificeren ouders een opluchting geven. Ze weten eindelijk wat er aan de hand is met hun kind en kunnen zich inlezen en de problematiek beter begrijpen.

Hofhuis pleit voor een beeldvorming die veranderings- en systeemgericht is. Als het niet nodig is om een classificering te krijgen om terecht te komen bij passend onderwijs of behandeling, dan kan classificering volgens Hofhuis ook in de weg staan. Het geeft namelijk inzicht in de ernst van het gedrag, maar niet in de oorzaak.

De juiste taal

Lindauer benadrukt het belang van het gebruik van de juiste woorden. Zo praat Lindauer met ouders niet over ‘stoornissen’ van hun kind, maar ‘probleemgebieden’ en is er ruimte voor aandacht voor de ouders, het kind en hun veerkracht.

Lees het volledige interview in De Pedagoog #3-2022 Jeugdhulp op de schop – interview met Ramón Lindauer en Maya Hofhuis of bekijk het tijdschrift de Pedagoog, online te lezen op de website van het NVO.

Ook interessant

Meer nieuwsberichten van het Kenniscentrum