Hoewel bij het screenen op ADHD in de praktijk regelmatig screeningsinstrumenten worden gebruikt, blijken de meeste vragenlijsten hiervoor niet of nauwelijks geschikt. Screening op ADHD moet daarnaast gebeuren in een gesprek met ouders, kind en/of jongere (richtlijn diagnostiek ADHD bij kinderen, 2018)

In dat gesprek wordt een uitgebreide probleeminventarisatie gedaan. Daarin moet niet alleen helder worden of er mogelijk sprake is van concentratieproblemen, hyperactief en/of impulsief gedrag, maar vooral ook óf en op welke gebieden het kind of de jongere belemmerd wordt in zijn of haar dagelijks functioneren. Het gaat daarbij om een breed beeld: het functioneren thuis; in relaties met leeftijdgenoten, broertjes en zusjes, ouders en andere volwassenen (zoals de leerkracht); schoolprestaties; en het zelfvertrouwen van het kind of de jongere. Er moet sprake zijn van duidelijke beperkingen in het sociale en/of emotionele functioneren op school en/of thuis om een diagnostisch onderzoek te rechtvaardigen. Er kleven immers ook nadelen aan diagnostiek en eventuele classificatie (Ohan, 2011; Mueller, 2012).