Basisondersteuning is het door het samenwerkingsverband afgesproken geheel van preventieve en lichte curatieve interventies die binnen de onderwijsondersteuningsstructuur van de school planmatig en op een overeengekomen kwaliteitsniveau, eventueel in samenwerking met ketenpartners, worden uitgevoerd. Elk samenwerkingsverband stelt dus zelf vast wat er onder de basisondersteuning valt en wat tot de extra ondersteuning wordt gerekend. De verschillen daarin zijn groot.

Voorbeelden van ondersteuning die onder de basisondersteuning vallen zijn lesgeven aan leerlingen met een lagere of juist hogere intelligentie dan gemiddeld en de ondersteuning van leerlingen met dyslexie of dyscalculie. Ook maken de scholen als onderdeel van de basisondersteuning afspraken over veiligheid op school, eventuele medische handelingen in de klas en samenwerking met gemeenten en jeugdhulp. Een hoog niveau van basisondersteuning in een regio betekent dat de ‘gewone’ scholen in het samenwerkingsverband toegankelijk zijn voor een grotere groep leerlingen. Simpel gezegd: hoe hoger de basisondersteuning, hoe minder leerlingen zijn aangewezen op extra ondersteuning of plaatsing in het SBO of speciaal onderwijs.